عنوان
|
بررسی شیوع ویروس بیماری منقار و پر طوطی در طوطی سانان استان مازندران طی سال های 1399-1400.
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائهشده
|
کلیدواژهها
|
شیوع، طوطی سانان، ویروسی، PBFDV
|
چکیده
|
بیماری منقار و پر طوطی یکی از مهم ترین و شایعترین بیماری های ویروسی در طوطی سانان وحشی به شمار می رود که توسط ویروس Psittacine beak and feather disease virus (PBFDV) ایجاد می شود. مطالعه حاضر به هدف بررسی شیوع این بیماری در طوطی سانان استان مازندران و تعیین ارتباط آن با عواملی نظیر جنس، گونه پرنده و فصل سال انجام شد. مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و به روش مقطعی از دی ماه سال 1399 تا خرداد ماه سال 1400 به مدت شش ماه انجام شد. جامعه آماری مطالعه حاضر پرندگان متعلق به خانواده طوطی سانان موجود در سالن های تکثیر و پرورش و مراکز فروش پرنده در استان مازندران بود. از تعداد 20 سالن تکثیر پرندگان زینتی و مراکز فروش پرندگان زینتی نمونه برداری به طور تصادفی انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مربع کای و نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 استفاده شد. تعداد 206 نمونه پر (6/53 درصد با فاصله اطمینان 95 % برابر 6/58-6/48 درصد) از نظر بیماری ویروسی منقار و پر طوطی سانان مثبت شدند. در این مطالعه بیشترین شیوع بیماری ویروسی منقار و پر طوطی سانان، مربوط به پرندگان شهرستان های بابلسر (4/36 %) و سپس بابل (16 %) بود. ارتباط بین جنسیت پرنده و بیماری ویروسی منقار و پر طوطی سانان معنی دار نبود. شیوع این بیماری به طور معنی داری در فصل زمستان بیشتر از فصل بهار بود (05/0>P). شیوع این بیماری در گونه های مختلف متفاوت بود و ارتباط معنی داری بین گونه پرنده و شیوع بیماری وجود داشت (05/0>P). بیشترین شیوع بیماری در گونه های کوتوله برزیلی (7/59 %) و سپس گرینچیک (17 %) دیده شد. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر، شیوع بالای این ویروس در میان طوطی سانان می باشد و الزام به کارگیری تست های تشخیصی برای جداسازی و معدوم کردن پرندگان آلوده به منظور گسترش ویروس، امری الزامی و ضروری می باشد.
|
پژوهشگران
|
مجتبی خسروی (نفر اول)، شهره عالیان سماک خواه (نفر دوم)
|