|
Title
|
بررسي آلودگي قارچي هواي آزمايشگاههاي تشخيص طبي در شهرستان آمل، استان مازندران
|
|
Type
|
FinishedProject
|
|
Keywords
|
آلودگي قارچي، هوا، آزمايشگاه تشخيص طبي، مازندران
|
|
Abstract
|
حضور عوامل قارچي در هواي داخل محيط هاي پزشكي يك چالشي را در سلامت پرسنل هاي مراكز بهداشتي ايجاد كرده كه مي تواند منجر به ايجاد عفونت اكتسابي و بستري شدن طولاني مدت در بيمارستان گردد. هدف اين مطالعه بررسي آلودگي قارچي هواي آزمايشگاه هاي تشخيص طبي در شهرستان آمل، استان مازندران بود.
با استفاده از روش پليت رسوبي، نمونه گيري از هوا (182 نمونۀ هوا از 91 محل نمونه گيري در 13 ناحيۀ جغرافيايي، A1 تا A13، از شهر آمل) با مواجهه قرار دادن پليت هاي رسوبي 90 ميلي متري حاوي سابورودكستروز آگار واجد كلرامفنيكل با هوا به مدت 15 دقيقه انجام شد. پليت ها در 28 درجه سانتي گراد به مدت 7 تا 10 روز انكوبه شده و روزانه جهت رويت رشد قارچ ارزيابي شدند. كلوني هاي قارچي خالص شده در سطح جنس براساس شاخص هاي مورفولوژيكي مطابق با روش هاي استاندارد تعيين هويت شدند. يك مجموعه اي از 172 كلوني متعلق به 15 جنس قارچي مختلف جدا شدند. قارچ هاي هوازاد جدا شده در 4 كلاس شامل هايفومايست هاي هيالن (5/71 درصد)، هايفومايست هاي رنگي (5/21 درصد)، ساكارومايست ها (5/3 درصد) و پوچينومايست ها (5/3 درصد) طبقه بندي شدند. ناحيۀ A13 مستقر در منطقۀ جنوبي جنگلي شهر با هواي شرجي با 31 كلوني قارچي (1/18 درصد) آلوده ترين ناحيه بود. هايف هاي استريل (7/22 درصد)، برجسته ترين قارچ جدا شده بوده و سپس آسپرژيلوس (1/22 درصد)، پنيسيليوم (5/14 درصد) و آلترناريا (2/12 درصد) بودند. سالن انتظار (4/31 درصد) و بخش ميكروبي (3/23 درصد) بيشترين آلودگي با انواع مختلفي از قارچ ها را داشتند.
|
|
Researchers
|
hojjatollah shokri (First researcher)
|