مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی آلودگی قارچی هوای آزمایشگاههای تشخیص طبی در شهرستان آمل، استان مازندران
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه‌یافته
کلیدواژه‌ها	آلودگی قارچی، هوا، آزمایشگاه تشخیص طبی، مازندران
چکیده	حضور عوامل قارچی در هوای داخل محیط های پزشکی یک چالشی را در سلامت پرسنل های مراکز بهداشتی ایجاد کرده که می تواند منجر به ایجاد عفونت اکتسابی و بستری شدن طولانی مدت در بیمارستان گردد. هدف این مطالعه بررسی آلودگی قارچی هوای آزمایشگاه های تشخیص طبی در شهرستان آمل، استان مازندران بود. با استفاده از روش پلیت رسوبی، نمونه گیری از هوا (182 نمونۀ هوا از 91 محل نمونه گیری در 13 ناحیۀ جغرافیایی، A1 تا A13، از شهر آمل) با مواجهه قرار دادن پلیت های رسوبی 90 میلی متری حاوی سابورودکستروز آگار واجد کلرامفنیکل با هوا به مدت 15 دقیقه انجام شد. پلیت ها در 28 درجه سانتی گراد به مدت 7 تا 10 روز انکوبه شده و روزانه جهت رویت رشد قارچ ارزیابی شدند. کلونی های قارچی خالص شده در سطح جنس براساس شاخص های مورفولوژیکی مطابق با روش های استاندارد تعیین هویت شدند. یک مجموعه ای از 172 کلونی متعلق به 15 جنس قارچی مختلف جدا شدند. قارچ های هوازاد جدا شده در 4 کلاس شامل هایفومایست های هیالن (5/71 درصد)، هایفومایست های رنگی (5/21 درصد)، ساکارومایست ها (5/3 درصد) و پوچینومایست ها (5/3 درصد) طبقه بندی شدند. ناحیۀ A13 مستقر در منطقۀ جنوبی جنگلی شهر با هوای شرجی با 31 کلونی قارچی (1/18 درصد) آلوده ترین ناحیه بود. هایف های استریل (7/22 درصد)، برجسته ترین قارچ جدا شده بوده و سپس آسپرژیلوس (1/22 درصد)، پنیسیلیوم (5/14 درصد) و آلترناریا (2/12 درصد) بودند. سالن انتظار (4/31 درصد) و بخش میکروبی (3/23 درصد) بیشترین آلودگی با انواع مختلفی از قارچ ها را داشتند.
پژوهشگران	حجت اله شکری (نفر اول)