|
چکیده
|
زمینه مطالعاتی: نظر به اینکه ماهیان هوور) Thunnus tonggol ( و گیدر ) Thunnus albacores )
به عنوان ماده خام برای تهیه کنسرو ماهی استفاده میشوند، بنابراین شناسایی مناسبترین روش صید
و شیوه نگهداری آنها به منظور حفظ ارزش تغذیهای و کیفیت ماده خام ضروری میباشد. هدف: در
مطالعه حاضر ترکیبات تقریبی و کیفیت ماهیان تون هوور و گیدر تخلیه شده در ساحل چابهار بر مبنای
نوع روش صید و شیوه نگهداری در شناورهای صیادی بررسی شدند. روش کار: پس از تخلیه ماهیان
در ساحل، بلافاصله آنها را به آزمایشگاه مرکزی دانشگاه دریانوردی چابهار انتقال داده و مقادیر
ترکیبات تقریبی )رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر( و شاخصهای شیمیایی کیفیت ) pH ، عدد
پراکسید، تیوباربیتوریک اسید، شاخص آنیزیدین، تری متیل آمین و ازت فرار تام( در این ماهیان سنجش
شدند. نتایج: در ماهی هوور صید شده با تور گوشگیر و نگهداری شده دریخ به جز خاکستر، میزان
رطوبت، پروتئین و چربی در مقایسه با سایر گروهها بهطور معناداری کمتر بود ) 05 / 0P< (. در ماهی
گیدر به جز رطوبت سایر ترکیبات تقریبی بین گروههای مختلف تفاوت معناداری نداشتند. از بین
شاخصهای شیمیایی میزان pH به جز در ماهیان هوور صید شده با تور گوشگیر و نگهداری شده در
یخ و ماهیان گیدر صید شده با قلاب و نگهداری شده در حالت انجماد در سایر گروهها با یکدیگر
تفاوت معنیداری نداشت . مقدار عدد پراکسید، تیوباربیتوریک اسید و تری متیل آمین در گروههای
صید شده با روش قلاب و نگهداری شده در حالت انجماد نسبت به سایر گروهها به طور معناداری
پایینتر بود، اما شاخص آنیزیدین در تمام نمونههای ماهیان با یکدیگر تفاوت معناداری نداشت . میزان
TVB-N در ماهیان هوور فاقد تفاوت معنادار و در ماهی گیدر به میزان 53 / 1 ± 21 / 13 میلیگرم در
صدگرم در روش صید با گوشگیر و نگهداری در یخ بهطور معناداری بیشتر از سایر گروهها بود
( 05 / 0P< (. نتیجهگیری نهایی: در مجموع نتایج تحقیق نشان داد که ماهیان هوور و گیدر صید شده با
قلاب و نگهداری شده در حالت انجماد دارای ارزش تغذیهای و کیفیت مناسبتری نسبت به بقیه
گروهها هستند.
|