|
عنوان
|
اثرات ضداضطرابی منتول در ماز بعلاوهای شکل مرتفع
در موش سوری: دخیل بودن مسیر گابائرژیک
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بنزودیازپینی، سروتونین، فلومازنیل، گابا، منتول
|
|
چکیده
|
چکیده
زمینه و هدف: منتول یک منوترپن و جزء اصلی اسانس گیاهان خانواده نعناع میباشد. اثرات آرامبخشی و ضداضطرابی این ترکیب پیشتر گزارش شده
است اما مکانیسم دخیل در اثر ضداضطرابی آن هنوز مشخص نشده است. در این مطالعه، اثرات تجویز سیستمیک منتول در تست فضای باز و ماز بعلاوهای
شکل مرتفع، همچنین مکانیسم احتمالی تاثیر ضداضطرابی آن در موش سوری مورد بررسی قرار گرفته است.
54 و 144 میلیگرم بر کیلوگرم از منتول، دیازپام و ،14 ،14 ، روشها: در مرحله اول این مطالعه، موشهای سوری در 8 گروه مجزا دوزهای 5
بوسپیرون را سی دقیقه پیش از تستهای رفتاری بررسی اضطراب دریافت نمودند. بر مبنای نتایج، 54 میلیگرم بر کیلوگرم بعنوان دوز موثر منتول تعیین
گردید. در مرحله دوم، برای تعیین مکانیسم دخیل در اثر ضداضطرابی منتول از تجویز داروهای فلومازنیل بهعنوان آنتاگونیست گیرندههای بنزودیازپینی و وی
144005 به عنوان آنتاگونیست گیرندههای سروتونینی استفاده شد.
یافتهها: مطالعه حاضر نشان داد که منتول بهویژه در دوز 54 میلیگرم بر کیلوگرم بهصورت معنیداری تعداد خطوط طی شدده، رفتدار نفافدت کدردن و
ایستادن روی پاهای عقب را درتست فضای باز کاهش و میزان ورود به بازوی باز و زمان حضور در بازوی باز را در تست ماز بعلاوهای شکل مرتفدع افدزایش
تجویز فلومازنیل منجر به معکوسشدن این اثرات در ماز بعلاوهای شکل مرتفع گردید درحالیکه وی 144005 تأثیری بر اثرات منتدول .(p < 4/ میدهد ( 45
نداشت.
نتیجهگیری: احتمالاً منتول ازطریق مسیر بنزودیازپینی و نه سروتونینی اثرات ضداضطرابی خود را در ماز بعلاوهای شکل مرتفع اعمال مینماید.
|
|
پژوهشگران
|
محدثه ابوحسینی طبری (نفر اول)، حکیمه گاوزن درونکلا (نفر دوم)
|