|
Title
|
اثرات ضداضطرابي منتول در ماز بعلاوهاي شكل مرتفع
در موش سوري: دخيل بودن مسير گابائرژيك
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
بنزوديازپيني، سروتونين، فلومازنيل، گابا، منتول
|
|
Abstract
|
چكيده
زمينه و هدف: منتول يك منوترپن و جزء اصلي اسانس گياهان خانواده نعناع ميباشد. اثرات آرامبخشي و ضداضطرابي اين تركيب پيشتر گزارش شده
است اما مكانيسم دخيل در اثر ضداضطرابي آن هنوز مشخص نشده است. در اين مطالعه، اثرات تجويز سيستميك منتول در تست فضاي باز و ماز بعلاوهاي
شكل مرتفع، همچنين مكانيسم احتمالي تاثير ضداضطرابي آن در موش سوري مورد بررسي قرار گرفته است.
54 و 144 ميليگرم بر كيلوگرم از منتول، ديازپام و ،14 ،14 ، روشها: در مرحله اول اين مطالعه، موشهاي سوري در 8 گروه مجزا دوزهاي 5
بوسپيرون را سي دقيقه پيش از تستهاي رفتاري بررسي اضطراب دريافت نمودند. بر مبناي نتايج، 54 ميليگرم بر كيلوگرم بعنوان دوز موثر منتول تعيين
گرديد. در مرحله دوم، براي تعيين مكانيسم دخيل در اثر ضداضطرابي منتول از تجويز داروهاي فلومازنيل بهعنوان آنتاگونيست گيرندههاي بنزوديازپيني و وي
144005 به عنوان آنتاگونيست گيرندههاي سروتونيني استفاده شد.
يافتهها: مطالعه حاضر نشان داد كه منتول بهويژه در دوز 54 ميليگرم بر كيلوگرم بهصورت معنيداري تعداد خطوط طي شدده، رفتدار نفافدت كدردن و
ايستادن روي پاهاي عقب را درتست فضاي باز كاهش و ميزان ورود به بازوي باز و زمان حضور در بازوي باز را در تست ماز بعلاوهاي شكل مرتفدع افدزايش
تجويز فلومازنيل منجر به معكوسشدن اين اثرات در ماز بعلاوهاي شكل مرتفع گرديد درحاليكه وي 144005 تأثيري بر اثرات منتدول .(p < 4/ ميدهد ( 45
نداشت.
نتيجهگيري: احتمالاً منتول ازطريق مسير بنزوديازپيني و نه سروتونيني اثرات ضداضطرابي خود را در ماز بعلاوهاي شكل مرتفع اعمال مينمايد.
|
|
Researchers
|
Mohaddeseh Abouhosseini Tabari (First researcher) , hakimeh gavzandarunkola (Second researcher)
|