عنوان
|
مطالعه هیستوپاتولوژیک و بیوشیمیایی مسمومیت کلیوی ناشی از دلتامترین در موش صحرایی
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائهشده
|
کلیدواژهها
|
دلتامترین، مسمومیت کلیوی، هیستوپاتولوژی، بیوشیمیایی، موش صحرایی
|
چکیده
|
دلتامترین (DTM) یک حشره کش پیرتروئیدی با مصرف گسترده برای کنترل انواع مختلف حشرات می باشد. مطالعات نشان داده اند که DTM منجر به آسیب های مختلف در بدن می شود. بنابراین در این مطالعه بر آن شدیم که آثار مخرب آن را بر روی بافت کلیه را مورد بررسی قرار دهیم. بدین منظور 24 موش رت ماده به گروه کنترل و 3 گروه آزمایشی تقسیم شدند. گروه کنترل روغن ذرت (5/0 میلی لیتر) و گروه های آزمایشی DTM حل شده در روغن ذرت را به ترتیب با دوز های 1، 3 و 7 میلی گرم بر کیلوگرم به روش گاواژ به مدت 14 روز دریافت کردند. در پایان دوره، به دنبال آسان کشی حیوانات، نمونه برداری از بافت کلیه جهت مطالعات هیستوپاتولوژیک و بیوشیمیایی و نمونه برداری سرمی جهت ارزیابی ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) از حیوانات انجام شد. مطالعه هیستوپاتولوژیک بافت کلیه نشان داد DTM سبب ایجاد آسیب های دژنراتیو شامل دژنراسیون هیدروپیک و نکروز در توبول های پروگزیمال، پرخونی، آسیب گلومرولی و تشکیل کست هیالن در لومن توبول های کلیوی می شود. همچنین ارزیابی مالون دی آلدئید (MDA) در بافت کلیه نشان داد که میزان آن در بافت کلیه افزایش یافته است. بررسی های سرمی نیز نشان داد که DTM سبب کاهش TAC سرمی شده است. تمامی تغییرات به صورت وابسته به دوز افزایش یافته بود. می توان چنین نتیجه گیری کرد که DTM دارای اثرات مسمومیت زایی در بافت کلیه می باشد و این اثر به صورت وابسته به دوز افزایش می یاید. به نظر میرسد که DTM اثر خود را به واسطه کاهش قدرت آنتی اکسیدانی سرمی و بافتی پیش برده و سبب افزایش آسیب اکسیداتیو در بافت کلیه شده است. لذا پیشنهاد می شود که در رابطه با میزان مصرف آن و باقیمانده آن روی محصولات غذایی مطالعات بیشتری انجام گردد.
|
پژوهشگران
|
نویده میرزاخانی (نفر اول)
|