Title
|
مطالعه هيستوپاتولوژيك و بيوشيميايي مسموميت كليوي ناشي از دلتامترين در موش صحرايي
|
Type
|
Presentation
|
Keywords
|
دلتامترين، مسموميت كليوي، هيستوپاتولوژي، بيوشيميايي، موش صحرايي
|
Abstract
|
دلتامترين (DTM) يك حشره كش پيرتروئيدي با مصرف گسترده براي كنترل انواع مختلف حشرات مي باشد. مطالعات نشان داده اند كه DTM منجر به آسيب هاي مختلف در بدن مي شود. بنابراين در اين مطالعه بر آن شديم كه آثار مخرب آن را بر روي بافت كليه را مورد بررسي قرار دهيم. بدين منظور 24 موش رت ماده به گروه كنترل و 3 گروه آزمايشي تقسيم شدند. گروه كنترل روغن ذرت (5/0 ميلي ليتر) و گروه هاي آزمايشي DTM حل شده در روغن ذرت را به ترتيب با دوز هاي 1، 3 و 7 ميلي گرم بر كيلوگرم به روش گاواژ به مدت 14 روز دريافت كردند. در پايان دوره، به دنبال آسان كشي حيوانات، نمونه برداري از بافت كليه جهت مطالعات هيستوپاتولوژيك و بيوشيميايي و نمونه برداري سرمي جهت ارزيابي ظرفيت آنتي اكسيداني تام (TAC) از حيوانات انجام شد. مطالعه هيستوپاتولوژيك بافت كليه نشان داد DTM سبب ايجاد آسيب هاي دژنراتيو شامل دژنراسيون هيدروپيك و نكروز در توبول هاي پروگزيمال، پرخوني، آسيب گلومرولي و تشكيل كست هيالن در لومن توبول هاي كليوي مي شود. همچنين ارزيابي مالون دي آلدئيد (MDA) در بافت كليه نشان داد كه ميزان آن در بافت كليه افزايش يافته است. بررسي هاي سرمي نيز نشان داد كه DTM سبب كاهش TAC سرمي شده است. تمامي تغييرات به صورت وابسته به دوز افزايش يافته بود. مي توان چنين نتيجه گيري كرد كه DTM داراي اثرات مسموميت زايي در بافت كليه مي باشد و اين اثر به صورت وابسته به دوز افزايش مي يايد. به نظر ميرسد كه DTM اثر خود را به واسطه كاهش قدرت آنتي اكسيداني سرمي و بافتي پيش برده و سبب افزايش آسيب اكسيداتيو در بافت كليه شده است. لذا پيشنهاد مي شود كه در رابطه با ميزان مصرف آن و باقيمانده آن روي محصولات غذايي مطالعات بيشتري انجام گردد.
|
Researchers
|
Navideh Mirzakhani (First researcher)
|