|
عنوان
|
اثرات افزایشی لینالول بر خواب القاء شده با پنتوباربیتال: امکان دخیل بودن مسیر گابائرژیک
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بنزودیازپین، خواو، سروتونین، فلومازنیل، مونوترپن
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: لینالول یک ترکیب منوترپنوئیدی و جزء اصلی اسانس برخی گیاهاان مطرار ا ز جملاه اساروخودوم مای باشاد . اثارات ددادارراو و
آرامبخش این ترکیب پیشتر گزارش شده است. در این مرالطه اثرات تجویز سیستمیک لینالول و مکانیسم احتمالی تاثیر آن بر خواو القاء شده باا پنتوباربیتاال
در موش سوری مورد بررسی قرار گرفته است.
03 و 133 میلیگرم بر کیلوگرم شصت دقیقه پیش ، روشها: در مرحله اول این مرالطه، 20 سر موش سوری در 0 گروه مجزا لینالول را در دوزهای 13
از تجویز پنتوباربیتال دریافت نمودند. بر مبنای نتایج، 03 میلیگرم بر کیلوگرم بهعنوان دوز موثر لینالول تطیین گردید. در مرحلاه دوم، بارای تطیاین مکانیسام
دخیل در اثر خواو آوری لینالول از تجویز داروهای دیازپام به عنوان آگونیست گیرناده هاای بنزودیاازپینی، فلومازنیال باه عناوان آنتاگونیسات گیرناده هاای
بنزودیازپینی و وی 133000 به عنوان آنتاگونیست گیرنده های سروتونینی استفاده شد.
یافتهها: مرالطه حادر نشان داد که لینالول بهویژه در دوز 03 میلیگرم بر کیلوگرم بهصورت مطنیدار و وابسته به دوز خواو القاء شده با پنتوباربیتال را
ازطریق افزایش مدت زمان خواو و کاهش طول مدت به خواو رفتن تحت تأثیر قرار میدهد. تجویز همزمان دیازپام اثرات سینرژیستی نشان داد، منجار باه
تسریع به خواو رفتن و افزایش زمان خواو القاء شده با پنتوباربیتال شد، درحالیکه تجویز فلومازنیل منجر به مطکومشدن این اثارات شاد . تجاویز همزماان
وی 133000 تأثیری بر اثرات افزایشی لینالول بر خواو القاء شده با پنتوباربیتال نشان نداد.
نتیجهگیری: لینالول احتمالا از طریق تقویت مسیرگابائرژیک خواو القاء شده با پنتوباربیتال را افزایش میدهد.
|
|
پژوهشگران
|
محدثه ابوحسینی طبری (نفر اول)، گودرز صادقی هشجین (نفر دوم)
|