Title
|
اثرات افزايشي لينالول بر خواب القاء شده با پنتوباربيتال: امكان دخيل بودن مسير گابائرژيك
|
Type
|
Article
|
Keywords
|
بنزوديازپين، خواو، سروتونين، فلومازنيل، مونوترپن
|
Abstract
|
زمينه و هدف: لينالول يك تركيب منوترپنوئيدي و جزء اصلي اسانس برخي گياهاان مطرار ا ز جملاه اساروخودوم ماي باشاد . اثارات ددادارراو و
آرامبخش اين تركيب پيشتر گزارش شده است. در اين مرالطه اثرات تجويز سيستميك لينالول و مكانيسم احتمالي تاثير آن بر خواو القاء شده باا پنتوباربيتاال
در موش سوري مورد بررسي قرار گرفته است.
03 و 133 ميليگرم بر كيلوگرم شصت دقيقه پيش ، روشها: در مرحله اول اين مرالطه، 20 سر موش سوري در 0 گروه مجزا لينالول را در دوزهاي 13
از تجويز پنتوباربيتال دريافت نمودند. بر مبناي نتايج، 03 ميليگرم بر كيلوگرم بهعنوان دوز موثر لينالول تطيين گرديد. در مرحلاه دوم، باراي تطياين مكانيسام
دخيل در اثر خواو آوري لينالول از تجويز داروهاي ديازپام به عنوان آگونيست گيرناده هااي بنزودياازپيني، فلومازنيال باه عناوان آنتاگونيسات گيرناده هااي
بنزوديازپيني و وي 133000 به عنوان آنتاگونيست گيرنده هاي سروتونيني استفاده شد.
يافتهها: مرالطه حادر نشان داد كه لينالول بهويژه در دوز 03 ميليگرم بر كيلوگرم بهصورت مطنيدار و وابسته به دوز خواو القاء شده با پنتوباربيتال را
ازطريق افزايش مدت زمان خواو و كاهش طول مدت به خواو رفتن تحت تأثير قرار ميدهد. تجويز همزمان ديازپام اثرات سينرژيستي نشان داد، منجار باه
تسريع به خواو رفتن و افزايش زمان خواو القاء شده با پنتوباربيتال شد، درحاليكه تجويز فلومازنيل منجر به مطكومشدن اين اثارات شاد . تجاويز همزماان
وي 133000 تأثيري بر اثرات افزايشي لينالول بر خواو القاء شده با پنتوباربيتال نشان نداد.
نتيجهگيري: لينالول احتمالا از طريق تقويت مسيرگابائرژيك خواو القاء شده با پنتوباربيتال را افزايش ميدهد.
|
Researchers
|
Mohaddeseh Abouhosseini Tabari (First researcher) , Goudarz Sadeghi Hashjin (Second researcher)
|