|
چکیده
|
پیشینه و اهداف: علیرغم پتانسیل قابل ملاحظه اسانس های گیاهی به عنوان ترکیبات آنتی اکسیدان و ضدمیکربی، مشکلاتی از قبیل فراریت بالای ترکیبات فنلی و حلالیت پائین در آب کاربرد آنها را با محدودیت مواجه نموده است. به منظور محافظت از ترکیبات بیولوژیک هیدروفوبیک در برابر شرایط محیطی و بهبود حلالیت و ثبات آنها، روش های مختلف ریزپوشانی مانند میکروانکپسولاسیون، نانوانکپسولاسیون و تهیه نانوامولسیون به کار می رود. هدف از این مطالعه، طراحی نانو امولسیون اسانس ترخون و بررسی فعالیت ضد میکروبی آن بود. روش کار: امولسیون روغن در آب اسانس ترخون در دمای محیط با استفاده از روش اولتراسوند با استفاده از ترکیب 10 درصد وزنی از اسانس ترخون ، 85 درصد وزنی آب و مخلوطی از 5 درصد وزنی ماده خشک Tween® 80 / Span® 80 تشکیل شد. فعالیت ضد باکتری اسانس ترخون (EO) و نانو امولسیون آن (NEO) با تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) با استفاده از روش میکرودایلوشن در میکروپلیت 96 خانه مورد بررسی قرار گرفت. پاتوژن های باکتریایی شامل استافیلوکوکوس اورئوس ((ATCC 29213)، لیستریامونوسیتوجنز (PTCC 1298)، سالمونلا انترتیدیس (ATCC 14028)، شیگلا دیسانتری (ATCC 25922) و اشرشیاکلی (ATCC 25922)، تامین شده توسط گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران (تهران، ایران) بودند. نتایج: فعالیت مهار کنندگی اسانس ترخون و نانو امولسیون آن به شرح زیر بود: استافیلوکوکوس اورئوس (MICEO: 25/4; MBCEO: 00/5 MICNEO: 5/2 , MBCNEO: 25/3 mg/mL),
لیستریامونوسیتوجنز (MICEO: 75/4; MBCEO: 50/5 MICNEO: 25/3 , MBCNEO: 75/3 mg/mL), سالمونلا انترتیدیس (MICEO: 75/6; MBCEO: 25/7 MICNEO: 75/4 , MBCNEO: 75/5 mg/mL), شیگلا دیسانتری (MICEO: 30/5; MBCEO: 10/6; MICNEO: 80/3 , MBCNEO: 45/4 mg/mL), اشرشیاکلی (MICEO: 25/7; MBCEO: 00/8 MICNEO: 75/5 , MBCNEO: 25/6 mg/mL).
نتیجه گیری کلی: استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریامونوسیتوجنز (گرم مثبت) حساس ترین باکتری ها در برابر اسانس و نانو امولسیون بودند، در حالی که اشرشیاکلی و سالمونلا انترتیدیس (گرم منفی) مقاوم ترین بودند. بیشترین فعالیت مهار کنندگی در همه موارد متعلق به نانو امولسیون اسانس ترخون بود. به نظر می رسد که نانو ذرات می توانند به دیواره سلولی باکتری نفوذ نموده و موجب تخریب
|