|
Abstract
|
پيشينه و اهداف: عليرغم پتانسيل قابل ملاحظه اسانس هاي گياهي به عنوان تركيبات آنتي اكسيدان و ضدميكربي، مشكلاتي از قبيل فراريت بالاي تركيبات فنلي و حلاليت پائين در آب كاربرد آنها را با محدوديت مواجه نموده است. به منظور محافظت از تركيبات بيولوژيك هيدروفوبيك در برابر شرايط محيطي و بهبود حلاليت و ثبات آنها، روش هاي مختلف ريزپوشاني مانند ميكروانكپسولاسيون، نانوانكپسولاسيون و تهيه نانوامولسيون به كار مي رود. هدف از اين مطالعه، طراحي نانو امولسيون اسانس ترخون و بررسي فعاليت ضد ميكروبي آن بود. روش كار: امولسيون روغن در آب اسانس ترخون در دماي محيط با استفاده از روش اولتراسوند با استفاده از تركيب 10 درصد وزني از اسانس ترخون ، 85 درصد وزني آب و مخلوطي از 5 درصد وزني ماده خشك Tween® 80 / Span® 80 تشكيل شد. فعاليت ضد باكتري اسانس ترخون (EO) و نانو امولسيون آن (NEO) با تعيين حداقل غلظت مهاركنندگي (MIC) و حداقل غلظت باكتري كشي (MBC) با استفاده از روش ميكرودايلوشن در ميكروپليت 96 خانه مورد بررسي قرار گرفت. پاتوژن هاي باكتريايي شامل استافيلوكوكوس اورئوس ((ATCC 29213)، ليستريامونوسيتوجنز (PTCC 1298)، سالمونلا انترتيديس (ATCC 14028)، شيگلا ديسانتري (ATCC 25922) و اشرشياكلي (ATCC 25922)، تامين شده توسط گروه ميكروبيولوژي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه تهران (تهران، ايران) بودند. نتايج: فعاليت مهار كنندگي اسانس ترخون و نانو امولسيون آن به شرح زير بود: استافيلوكوكوس اورئوس (MICEO: 25/4; MBCEO: 00/5 MICNEO: 5/2 , MBCNEO: 25/3 mg/mL),
ليستريامونوسيتوجنز (MICEO: 75/4; MBCEO: 50/5 MICNEO: 25/3 , MBCNEO: 75/3 mg/mL), سالمونلا انترتيديس (MICEO: 75/6; MBCEO: 25/7 MICNEO: 75/4 , MBCNEO: 75/5 mg/mL), شيگلا ديسانتري (MICEO: 30/5; MBCEO: 10/6; MICNEO: 80/3 , MBCNEO: 45/4 mg/mL), اشرشياكلي (MICEO: 25/7; MBCEO: 00/8 MICNEO: 75/5 , MBCNEO: 25/6 mg/mL).
نتيجه گيري كلي: استافيلوكوكوس اورئوس و ليستريامونوسيتوجنز (گرم مثبت) حساس ترين باكتري ها در برابر اسانس و نانو امولسيون بودند، در حالي كه اشرشياكلي و سالمونلا انترتيديس (گرم منفي) مقاوم ترين بودند. بيشترين فعاليت مهار كنندگي در همه موارد متعلق به نانو امولسيون اسانس ترخون بود. به نظر مي رسد كه نانو ذرات مي توانند به ديواره سلولي باكتري نفوذ نموده و موجب تخريب
|