|
Title
|
بررسي عددي هندسه محفظه احتراق و بكارگيري گاز سنتز در يك
موتور اشتعال تراكمي واكنش كنترل شده سنگين كار غير جاده اي
|
|
Type
|
FinishedProject
|
|
Keywords
|
احتراق اشتعال تراكمي واكنش كنترل شده، گاز سنتز، محفظه احتراق، زمان بندي پاشش مستقيم ديزل، آلايندگي، بازده ناخالصي انديكاتوري
|
|
Abstract
|
اين مطالعه عددي با استفاده از كد ديناميك سيالات محاسباتي CONVERGE انجام شده است و به ارزيابي اثرهاي همزمان و جداگانه زمان بندي پاشش مستقيم ديزل (16 تا 6 درجه ميل لنگ قبل از نقطه مرگ بالا با گام 2 درجه)، هندسه محفظه احتراق (مقعري (حالت پايه)، استوانه اي، و كم عمق عريض)، و بكارگيري گاز سنتز (20 و 40 درصد كل انرژي سوخت در هر چرخه) در يك موتور غير جاده اي كارسنگين اشتعال تراكمي واكنش كنترل شده پرداخته است. جهت شبيه سازي فرآيند احتراق، از الگوي SAGE در كنار يك سازوكار سنتيك شيميايي دقيق متشكل از 72 گونه و 360 واكنش استفاده شده است. نتايج نشان داده است در شرايط پايه كاركردي (زمان بندي پاشش 10 درجه ميل لنگ قبل از نقطه مرگ بالا و استفاده از كاسه پيستون مقعري) افزايش نسبت انرژي گاز سنتز به ديزل تا 40% باعث افزايش اتلاف حرارتي تا 4/3 درصد و كاهش همزمان آلاينده هاي اكسيدهاي ازت تا 12%، ذرات دوده حدود 88%، و هيدروكربن هاي نسوخته به مقدار تقريبا 82% در مقايسه با حالت پايه احتراق ديزل خالص شده است. علاوه براين، بكارگيري هندسه كم عمق عريض به همراه پاشش سوخت ديزل در 16 درجه ميل لنگ قبل از نقطه مرگ بالا در شرايط كاركردي احتراق ديزل-گاز سنتز 40% باعث افزايش انتقال حرارت اتلافي (%7)، احتراق ناقص (%5/2) و همچنين، كاهش همزمان اكسيدهاي ازت (%3)، ذرات دوده (%37)، هيدروكربن هاي نسوخته (%62)، و بازده ناخالصي انديكاتوري (%7/4) در مقايسه با حالت پايه كاركردي احتراق ديزل خالص مي شود.
|
|
Researchers
|
bahram jafari (First researcher)
|