مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر تیمارهای ترکیبی آبسیزیک اسید و تابش نور مرئی روی تولید ترکیبات فنولی در کشت سوسپانسیون سلولی انگور (Vitis vinifera )
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه‌یافته
کلیدواژه‌ها	کشت های سوسپانسیون سلولی، آبسیزیک اسید، نور مرئی، استیلبن ها، آنتوسیانین.
چکیده	گزارشات متعددی وجود دارند که نشان می دهند ترکیبات فنولی موجود در بری های انگور سبب کاهش رخداد تعداد زیادی از بیماری ها از قبیل بیماری-های قلبی- عروقی، سرطان و دیابت می شوند. نتایج حاصل از الیسیتیشن (Elicitation) کشت های سوسپانسیون سلولی گیاهی می توانند به ما کمک کنند تا بتوانیم با دستکاری مسیرهای متابولیکی سبب بیوسنتز سطوح بالایی از متابولیت های ثانویه دارویی مورد نظر شویم. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثرات الیسیتیشن روی بیوسنتز ترکیبات فنولی شامل ترانس-رسوراترول و فرم گلوکوزیله شده آن یعنی ترانس-پیسید و رنگیزه های آنتوسیانین با استفاده از یک لاین سلولی حاصل از بری های انگور رقم شاهانی (Vitis vinifera L. cv. 'Shahani) بود. اثرات غلظت های مختلف از فیتوهورمون آبسیزیک اسید (0، 50، 100 و 200 میکرومولار) در ترکیب با تابش نور سطح بالا (10000 لوکس نور مرئی) و یا شرایط تاریکی روی کشت های سلولی مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در مقایسه با شرایط تاریکی، سلول های تیمار شده با تابش نور ممتد توانایی تجمع سطوح بالاتر معنی داری از ترانس-پیسید و آنتوسیانین را دارا می باشند. زمانیکه کشت های سلولی تحت تیمار 200 میکرومولار آبسیزیک اسید و شرایط تاریکی قرار گرفتند، تجمع ترانس-رسوراترول به ترتیب 4.13 و 3.02 برابر کشت های کنترل روئیده در تاریکی و نور اندازه گیری شد. به طور جالب توجه، پس از تیمار فلاسک های کشت با غلظت مشابه 200 میکرومولار در حضور 10000 لوکس نور مرئی سلول ها بالاترین میزان از ترانس-پیسید را سنتز کردند که این میزان به ترتیب 19.97 و 12.65 برابر کشت های شاهد در معرض تنها تاریکی و نور بود که حاکی از یک افزایش قابل ملاحظه در بیوسنتز این ترکیب دارد. علاوه بر این، الیسیتیشن ترکیبی تابش نور و 50 میکرومولار آبسیزیک اسید مؤثرترین تیمار برای تولید رنگیزه های فنولی آنتوسیانین بود که این ارزش به ترتیب 62.09 و 5.55 برابر کشت های کنترل محاسبه شد. داده های جمع آوری شده از این مطالعه پیشنهاد می کنند که مسیر هدایت و انتقال فیتوهورمون آبسیزیک اسید در داخل سلول ها وابسته به یک شبکه سیگنالینگ بسیار پیچیده می باشد که یکی از آن ها مسیر سیگنالینگ نور مرئی را در بر می گیرد. همچنین نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می کنند که تیمارهای ترکیبی نور/تاریکی و آبسیزیک اسید می توانند به عنوان یک روش مؤثر برا
پژوهشگران	سید علی اندی (نفر اول)، منصور غلامی (نفر دوم)، کریستوفر فورد (نفر سوم)، فرشته مسکنی (نفر چهارم)