عنوان
|
بررسی اپیدمیولوژی مولکولی ویروس بیماری منقار و پر طوطی
در طوطی سانان استان مازندران.
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمهیافته
|
کلیدواژهها
|
شیوع، طوطی سانان، ویروسی، PBFDV.
|
چکیده
|
بیماریمنقاروپر طوطییکیازمهم ترینو شایعترینبیماریهایویروسیدر طوطیسانانوحشیبه شمارمیرودکه توسطویروس
(PBFDV (virus disease feather and beak Psittacine ایجادمی شود. مطالعه حاضربه هدفبررسیشیوع این بیماریدر
طوطی سانان استان مازندران و تعیین ارتباط آن باعواملی نظیر جنس،گونه پرنده، محل نگهداریو فصل سال انجام شد. مطالعه از نوع
توصیفی-تحلیلی و به روش مقطعی از فروردین ماه سال 1399 تا شهریور ماه سال 1400 به مدت شش ماه انجام شد. جامعه آماری
مطالعه حاضرپرندگان متعلقبه خانواده طوطی سانان موجوددر سالن هایتکثیروپرورش ومراکزفروش پرندهدر استان مازندران بود.
از تعداد 20 سالن تکثیرو مراکزفروش نمونه برداری به طور تصادفی انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون مربع کای و نرم
افزارآماریSPSS نسخه 26 استفاده شد. تعداد 190 نمونه )5/49 درصد با فاصله اطمینان 95 % برابر 5/54-5/44 درصد( ازنظربیماری
ویروسی منقار و پر طوطی سانان مثبت شدند. بنابراین شیوع این بیماری 5/49 درصد در استان مازندران به دست آمد. در این مطالعه
بیشترینمواردمثبتبیماریویروسیمنقاروپرطوطیسانان،مربوطبه پرندگانشهرستانهایساری)4/28 درصد(، سپسبابل)4/18
درصد( وپسازآن مربوطبه قائمشهر)4/17 درصد( بود. ارتباطبینجنسیتپرندهوبیماریویروسیمنقاروپر طوطیسانان معنیدار
نبود. شیوع این بیماری به طور معنیداری در فصل تابستان )9/57 درصد( بیشتراز فصل بهار بود)05/0>P .)فصل تابستان در مقایسه
با فصل بهار، شیوع بیماری ویروسی منقار و پر طوطی سانان را 8/1 برابرمیکند. شیوع این بیماری در گونههای مختلف متفاوت بودو
ارتباط معنیداری بین گونه پرنده و شیوع بیماری وجودداشت )05/0>P .)بیشترین مواردمثبت درگونههای کوتوله برزیلی )7/43،)%
سپس گرینچیک )4/28 )% و راهب )2/13 )% دیده شد. شیوع بیماری ویروسی منقار و پر طوطی سانان در پرنده فروشیها بیشتر از
مزارع پرورش طوطی سانان و برابربا 5/51 درصد بود، ولی از لحاظ آماری ارتباط معنی داری بین آنهادیده نشد. نتایج حاصل از این
تحقیقبیانگر، شیوع باالیاینویروسدرمیان طوطیسانان میباشد والزام به کارگیریآزمونهایتشخیصیبرایجداسازیومعدوم
کردن پرندگان آلوده به منظور جلوگیری ازگسترش ویروس، امریالزامی و ضروری است
|
پژوهشگران
|
مجتبی خسروی (نفر اول)، شهره عالیان سماک خواه (همکار)، راحم خوشبخت (همکار)
|