عنوان
|
مطالعه عددی اثر هندسه محفظه احتراق بر فرآیند احتراق، تشکیل آلاینده ها، و عملکرد در یک موتور اشتعال تراکمی دوگانه سوز دیزل-بنزین
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمهیافته
|
کلیدواژهها
|
احتراق اشتعال تراکمی واکنش کنترل شده، محفظه احتراق، زمان بندی پاشش، آلایندگی، مصرف سوخت
|
چکیده
|
هدف این پژوهش، ارزیابی اثر زمان بندی پاشش سوخت و دو هندسه کاسه پیستون مقعری و کم عمق عریض بر مشخصه های احتراق، تشکیل آلاینده ها، و مصرف سوخت در یک موتور اشتعال تراکمی واکنش کنترل شده در شرایط کارکردی بار سبک و سنگین (میانگین فشار موثر اندیکاتوری 4 و 9 بار) است. نتایج نشان داده است پاشش دیزل با زمان بندی 60- درجه میل لنگ بعد از نقطه مرگ بالا در شرایط کارکردی بار سبک به مقدار قابل توجهی هر دو آلاینده اکسیدهای نیتروژن و ذرات دوده را برای هر دو کاسه پیستون کاهش داده است. استفاده از کاسه پیستون کم عمق عریض منتهی به کوتاه تر شدن دوره تاخیر در اشتعال و افزایش بازه بار کارکردی موتور بدلیل افزایش پایداری فرآیند احتراق در مقایسه با هندسه مقعری در شرایط بار سنگین شده است. علاوه براین، در تمام زمان بندی های پاشش دیزل، به هنگام استفاده از کاسه پیستون کم عمق عریض، مصرف سوخت ویژه اندیکاتوری به ترتیب حدود 8/4 و 6/6 درصد در شرایط بار سبک و سنگین کاهش یافته است که علت آن کم بودن میزان حرارت اتلافی در مقایسه با هندسه کاسه پیستون مقعری است. با این حال، تشکیل آلاینده های اکسیدهای نیتروژن در مرکز محفظه احتراق در شرایط کارکردی بار سنگین و بیشتر بودن سطح دوده تولید شده از معایب استفاده از هندسه کاسه پیستون کم عمق عریض در مقایسه با هندسه مقعری است.
|
پژوهشگران
|
بهرام جعفری (نفر اول)
|