عنوان
|
تاثیر غلظت های مختلف تاکسیفولین بر کیفیت مایع منی منجمد و ذوب شده گاو سیمنتال
|
نوع پژوهش
|
پایاننامه
|
کلیدواژهها
|
تاکسیفولین، انجماد، منی، گاو سیمنتال
|
چکیده
|
تلقیح مصنوعی یکی از مهم ترین فناوری های تولیدمثل است که از آن برای اصلاح ژنتیکی حیوانات استفاده می شود. با بهره گیری از این روش می توان از طریق انتخاب گاوهای نر دارای خصوصیات ژنتیکی عالی، ترکیب ژنتیکی گله را بهتر و مطلوب تر ساخت. همچنین با استفاده از این روش دامداران با هزینه کمتر به ژن های با کیفیت مطلوب دسترسی پیدا می کنند. علاوه بر آن، با استفاده از تلقیح مصنوعی می توان از انتقال برخی بیماری ها جلوگیری کرد. بنابراین، استفاده از تلقیح مصنوعی اقدامی مقرون به صرفه و اقتصادی است. تلقیح مصنوعی به روش های مختلفی صورت می گیرد. یکی از این روش ها انجماد منی است. انجماد منی نقش بسیار مهمی در پیشرفت و توسعه تکنیک های تولیدمثلی از جمله تلقیح مصنوعی دارد. انجماد اسپرم با اعمال تغییرات فراساختاری، بیوشیمیایی و عملکردی در فضای اسپرم، میزان زنده مانی اسپرم بعد از یخ گشایی را تحت تاثیر قرار می دهد. انجماد منی عاری از خطر و عارضه نیست. در هر یک از مراحل انجماد (اعم از رقیق سازی، تعادل و سردسازی، انجماد و ذوب) می تواند به ساختار غشای پلاسمایی و عملکرد طبیعی اسپرم آسیب رسانده و تحرک و باروری اسپرم را کاهش دهد. همچنین انجماد با تولید گونه های اکسیژن فعال همراه است. آنتی اکسیدان ها با مهار واکنش های زنجیره ای اکسیداتیو، با ایجاد تعادل بین مواد اکسیدانی و آنتی اکسیدانی موجب کاهش استرس اکسیداتیو می شوند. استرس اکسیداتیو ایجاد شده در غشای اسپرم موجب کاهش کیفیت، زنده مانی، تحرک و قدرت باروری اسپرم ها می شود. هر دو این آسیب ها با تولید بیش از حد اکسیژن فعال و پراکسیداسیون فسفولیپیدها در غشای سلول اسپرم همراه است. اما، بزرگ ترین آسیب در فرآیند انجماد تشکیل کریستال های یخ حاصل از حرکت آب در شیب های اسمزی است که اگر سرعت انجماد سریع باشد، در داخل اسپرماتوزوا شکل می گیرد و در نتیجه موجب آسیب فیزیکی به غشاهای سلول و دیگر ترکیبات داخل سلولی می شود. در کل آسیب های ناشی از شوک سرمایی به عنوان عامل کاهش متابولیسم سلول، نفوذپذیری غشا، آسیب دیدن غشا و فرآیندهای غشایی، آسیب دیدگی ترکیبات داخل سلولی، کاهش برگشت ناپذیر تحرک اسپرماتوزوا و افزایش تعداد اسپرم های مرده محسوب می شود. آنتی اکسیدان ها می توانند آنزیمی (سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز)، غیرآنزیمی (آسکوربات، ویتامین E، ویتامین A، پیروا
|
پژوهشگران
|
سینا ذوالفقاری (دانشجو)، اسماعیل آین (استاد راهنما)، امیر خاکی (استاد راهنما)
|