مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی بالینی آرام بخشی به روش تجویز داخل بینی داروی آسپرومازین در کبوتر اهلی
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه‌یافته
کلیدواژه‌ها	آرام بخشی، آسپرومازین، دیازپام، تجویز داخل بینی، کبوتر
چکیده	پرندگان دست آموز کوچک مانند کبوتر نسبت به دست کاری طولانی مدت طی معاینه بالینی مانند رادیوگرافی، خون گیری، پانسمان زخم و آتل بندی شکستگی از خود واکنش شدید نشان می دهند و ممکن است باعث آسیب در این پرندگان گردد. برای جلوگیری از تهییج و تشویش این پرندگان طی معاینات بالینی، مقید سازی با داروهای آرام بخش ضروری می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی بالینی ایجاد آرام بخشی با تجویز داخل بینی داروی آسپرومازین در کبوتر می باشد. 30 قطعه کبوتر بالغ سالم اهلی از هر دو جنس با محدوده وزنی 46/24 ± 33/311 گرم انتخاب و به طور تصادفی به 3 گروه برابر تقسیم شدند و به ترتیب داروی آسپرومازین 5 (میلی گرم بر کیلوگرم)، آسپرومازین 10 (میلی گرم بر کیلوگرم) و دیازپام 5 (میلی گرم بر کیلوگرم) توسط سمپلر به روش داخل بینی دریافت کردند. زمان شروع اثر و طول مدت آرام بخشی در کبوترها به وسیله زمان سنج ثبت و مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. همچنین تعداد ضربان قلب و میزان اکسیژن هموگلوبین قبل و بعد از تجویز دارو در هر گروه ثبت و ارزیابی شد. نتایج حاکی از آن بود که در گروه دیازپام شاهد شروع اثر سریع تر و در گروه آسپرومازین شاهد مدت زمان طولانی تری از اثرات آرام بخشی بودیم. لذا در اقدامات درمانی که نیاز به زمان بیشتری داریم استفاده از آسپرومازین در کبوتر پیشنهاد می شود و همچنین روش تجویز داخل بینی جایگزین مطلوبی برای سایر روش های تجویز دارویی در این پرنده می باشد
پژوهشگران	ناصر وجدی (نفر اول)، شهره عالیان سماک خواه (همکار)