مشخصات پژوهش

خانه /ارزیابی اثرات تجویز مزمن روغن ...
عنوان ارزیابی اثرات تجویز مزمن روغن بذر گل گاوزبان ایرانی بر عملکرد کبدی و کلیوی و فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز سرمی در موش های سوری
نوع پژوهش طرح پژوهشی خاتمه‌یافته
کلیدواژه‌ها روغن بذر گل گاوزبان، کبد، کلیه، سوپراکسید دیسموتاز
چکیده مقدمه و هدف: اخیراً اسیدهای چرب غیراشباع بعنوان مکمل، بدون عوارض جانبی در بهبود سلامت و پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها مورد توجه قرار گرفته اند. روغن بذر گل گاوزبان، دارای انواع مختلف اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6 ضروری با نسبت متعادل امگا-3/امگا-6 می باشد. اگرچه اسیدهای چرب غیراشباع از اجزای ضروری رژیم غذایی می باشند، اما مصرف میزان بالای چربی ممکن است منجر به مشکلاتی برای سلامتی شود. این مطالعه، اثرات مصرف مزمن روغن بذر گل گاوزبان ایرانی بر سطح سرمی پارامترهای کبدی و کلیوی و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD) را مورد بررسی قرار داد. مواد و روش کار: مطالعه در 4 گروه ده تایی از موش سوری (10 موش در هر گروه) انجام شد. گروه 1 بعنوان کنترل هیچ ماده-ای دریافت نکرد. گروه 2 روغن کنجد را بعنوان حلال و گروه های 3 و 4 بترتیب دوزهای 1 و 3 گرم/کیلوگرم از روغن بذر گل گاوزبان را دریافت کردند. نجویز روغن بصورت گاواژ روزانه بمدت یک ماه انجام شد. در انتهای دوره حیوانات بیهوش و خونگیری انجام شد. سپس در نمونه های سرم حیوانات میزان آنزیم های آلکالین فسفاتاز (ALP)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) ، آسپارتات ترانس آمیناز (AST) ، پروتئین تام، آلبومین، اوره، کراتینین و فعالیت آنزیم SOD سنجیده شدند. نتایج: در مقایسه با گروه حلال، سطح سرمی ALT، ALP، آلبومین، پروتئین تام و کراتینین در هر دو گروه دریافت کننده روغن بذر گل گاوزبان بطور قابل ملاحظه ای تغییر نکرد. سطح سرمی AST در گروه روغن بذر گل گاوزبان (1 گرم/کیلوگرم) بطور قابل ملاحظه ای افزایش یافت (05/0p< ). میزان اوره سرم در گروه روغن بذر گل گاوزبان (3 گرم/کیلوگرم) بطور قابل ملاحظه ای کاهش یافت (05/0p< ). علاوه بر این، سطح سرمی فعالیت SODدر هر دو گروه دریافت کننده روغن بذر گل-گاوزبان نسبت به گروه حلال افزایش قابل ملاحظه ای داشت(01/0p<). نتیجه گیری: تجویز مزمن و خوراکی روغن بذر گل گاوزبان ایرانی احتمالا فاقد عوارض جانبی در کبد و کلیه می باشد. علاوه بر این، فعالیت سیستم آنتی اکسیدانی را افزایش می دهد.
پژوهشگران حکیمه گاوزن درونکلا (نفر اول)، عاطفه عراقی (نفر دوم)، رمضان بهزادی (همکار)