|
Title
|
بهينه سازي فرآيند جذب جيوه از محيط آبي به وسيله كامپوزيت پلي پيرول بر روي كلينوپتيلوليت با روش تاگوچي
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
جذب؛ كامپوزيت پليمري؛ كلينوپتيلوليت؛ طراحي آزمايش؛ روش تاگوچي
|
|
Abstract
|
انتشار فلزات سنگين در محيط زيست به دليل صنعتي شدن و گسترش شهرنشيني مشكلات بزرگي در سراسر جهان به همراه داشته است. هدف از اين مطالعه بررسي امكان حذف جيوه (Hg(II)) از محلول آبي در فرآيند جذب ناپيوسته با استفاده از نانوكامپوزيت سنتز شده پلي پيرول/كلينوپتيلوليت (PPy/Clinoptilolite) بود. ريخت شناسي و گروه هاي عاملي نانوكامپوزيت با استفاده از اسكن ميكروسكوپ الكتروني (SEM)، اسپكتروسكوپ مادون قرمز فوريه (FTIR) و BET بررسي شد. از جاذب تهيه شده براي حذف جيوه از محلول آبي استفاده شد. آزمون ها و نتايج بهينه سازي حاصل از آن ها بر اساس طراحي آزمايش ها در سه سطح از متغيرها با استفاده از روش تاگوچي انجام شد. نتايج نشان دادند كه در آزمون هاي حذف جيوه از محلول آبي، pH محلول بيش ترين تأثير را بر روي راندمان حذف جيوه داشته است و در محيط بازي، تأثير حذف جيوه بيش تر از شرايط اسيدي و خنثي محلول مي باشد. بيش ترين راندمان حذف جيوه (%) از محلول آبي با غلظت mg/l 50، در مقادير سطح سوم متغيرهاي عملياتي pH، زمان تماس و جرم جاذب كه به ترتيب 10، min30 و g 35/0 بوده است با مقدار تقريبي 95% به دست آمد. غلظت يون هاي جيوه در محلول آبي با استفاده از دستگاه جذب اتمي اندازه گيري شد. مطالعه مدل هاي ايزوترم جذب توسط چهار ايزوترم لانگمير، فرندليچ، دابينين رادشكويچ و تمكين انجام شد. نتايج نشان داد بيش ترين ظرفيت جذب جيوه توسط كامپوزيت پليمري mg/g 37/42 مي باشد.
|
|
Researchers
|
hossein esfandian (First researcher)
|