|
Title
|
ارتباط بين برخي از عوامل خطر مؤثر بر بروز بيماري پاروويروس سگ سانان در سگ ها: پژوهش مورد-شاهدي
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
پاروويروس سگ عوامل خطر سگ PCR واكسيناسيون
|
|
Abstract
|
پاروويروس سگ (Canine parvovirus (CPV)) ، يكي از مسري ترين عوامل ويروسي است كه باعث ايجاد انتريت حاد در سنين پايين با مرگ و مير بالا مي شود. اين پژوهش با هدف بررسي عوامل خطر مرتبط با بروز بيماري پاروويروس در سگ ها به روش مورد-شاهدي همسان سازي شده انجام شد. جمعيت هدف، سگ هاي زير يك سال مراجعه كننده به كلينيك هاي دامپزشكي واقع در استان هاي خراسان جنوبي، خراسان شمالي و خراسان رضوي بودند. گروه مورد (100 قلاده سگ) داراي علايم باليني بيماري پاروويروس و نتيجه آزمون PCR مثبت بودند، گروه شاهد (100قلاده سگ) فاقد علايم باليني، سالم و نتيجه آزمون PCR منفي بودند. تجزيه و تحليل آماري با استفاده از مدل رگرسيون لجستيك چند متغيره با استفاده از نرم افزارStata ورژن 14 انجام شد. بر اساس نتايج به دست آمده مشخص شد كه نژاد هاي بزرگ شانس بيشتري براي بروزCPV نسبت به نژادهاي كوچك دارند (56/2 =OR، 004/0 =P). عدم واكسيناسيون به عنوان يك فاكتور خطر در بروز CPV با نسبت شانس برابر (63/2 =OR، 002/0 =P) است. سگ هاي با مصرف غذا هاي خانگي شانس بروز بيماري كمتري داشتند (26/0 =OR، 01/0 =P) و بيماري در سگ هاي پناهگاه نسبت به سگ هاي خانگي، به طور چشم گيري بيشتر بود (89/9 =OR، 0001/0 =P). سگ هايي كه با ديگر سگ ها در تماس بودند نيز نسبت به سگ هايي كه فاقد تماس بودند، شانس بيشتري براي بروز CPV داشتند (01/3 =OR، 001/0 =P). بنابر اين، آگاهي صاحبان در خصوص واكسيناسيون سگ ها در زمان و مراقبت هاي پيشگيرانه در مورد ارتباط سگ ها، امري ضروري در جهت پيشگيري از CPV است.
|
|
Researchers
|
hossein foaaldini (First researcher) , Fatemeh Zahra Gharib (Second researcher) , mojtaba khosravi (Third researcher) , Shohreh Alian Samakkhah (Fourth researcher)
|