مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعۀ تاثیر روش های ضدعفونی کنندۀ اسپری و دوددهی در غیرفعال سازی اسپورهای قارچی هوای سالن های مرغداری
نوع پژوهش	مقاله ارائه‌شده
کلیدواژه‌ها	سالن مرغداری، اسپورهای قارچی هوا، ضدعفونی کننده، اسپری، دوددهی
چکیده	مقدمه: یک نگرانی شایع در صنعت مرغداری حضور عوامل بیماری زای قارچی در محیط پرندگان است که خطر قابل ملاحظه ای برای پرندگان، کارگران مرغداری و تمام افرادی دارد که در نزدیکی مرغداری زندگی می کنند. اهداف: اهداف این مطالعه تعیین میزان غلظت اسپورهای قارچی در هوای داخل سالن های مرغداری گوشتی و بررسی تاثیر روش های ضدعفونی کنندۀ اسپری و دوددهی روی کاهش غلظت اسپورهای هوا بودند. روش تحقیق: تعداد اسپورهای قارچی هوای داخلی 12سالن مرغداری بعد از 3 مرحله یعنی پس از برداشت پوشال قدیمی، پس از اسپری کردن با محلول ضدعفونی کنندۀ ساولون و پس از دوددهی با فرمالین + پرمنگنات (به مدت 48 ساعت) شمارش شدند. بدین منظور، پتری دیش های حاوی محیط سابورو دکستروز آگار به روش پلیت باز و به مدت 30 دقیقه در مواجهه با هوا قرار داده شده و سپس به آزمایشگاه قارچ شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل منتقل شدند. پلیت ها در حرارت C°30 بمدت 7 روز گرمخانه گذاری شدند و تعداد کلونی های قارچی شمارش گردیدند. نتایج: در مجموع، 182 ، 112 و 28 کولونی قارچی بترتیب پس از برداشت پوشال، پس از اسپری کردن با محلول ضدعفونی کنندۀ ساولون و پس از دوددهی با فرمالین + پرمنگنات از هوای داخل سالن های مرغداری جداسازی شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که ضدعفونی کردن با روش اسپری منجر به کاهش 1/38 درصدی غلظت اسپورهای قارچی هوا شده است، در حالیکه استفاده از روش دوددهی غلظت اسپورهای هوا در سالن های مرغداری را به میزان 75 درصد کاهش داده است. جالب توجه آنست که روش دوددهی پس از 48 ساعت موجب حذف کامل اسپورهای قارچی (100 درصد) در 8 مرغداری تحت مطالعه گردیده است. این نتیجه نشان دهندۀ تاثیر معنادار روش دوددهی در کاهش غلظت های اسپورهای قارچی هوا می باشد (p<0.05). نتیجه گیری: روش دوددهی تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی کاهش اسپورهای قارچی هوای سالن های مرغداری دارد. توصیه می شود که استفاده از یک برنامه بهداشتی خوب برای سالن های مرغداری شامل برداشت پوشال قدیمی، اسپری با مواد ضدعفونی کننده و دوددهی می تواند به کنترل ارگانیسم های قارچی مولد بیماری در پرندگان کمک شایانی نماید.
پژوهشگران	حجت اله شکری (نفر اول)، فاطمه مهدوی (نفر دوم)، فاطمه شریفی (نفر سوم)