عنوان
|
مروری بر اثرات درمانی ترکیبات طبیعی آنتی اکسیدان بر بهبود اختلال طیف اوتیسم
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده
|
کلیدواژهها
|
اختلال طیف اوتیسم، تعامل اجتماعی، آنتی اکسیدان ها
|
چکیده
|
مقدمه: اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک بیماری تخریب عصبی پیش روندۀ چندعاملی است. این بیماری قبل از 3 سالگی با علائم اختلالات رفتاری قابل تشخیص است. رفتارهای تکراری و کلیشه ای، اختلالات تعاملات اجتماعی و ناهنجاری های کلامی از ویژگی های تشخیصی بارز اوتیسم هستند. ASD ممکن است درنتیجۀ اختلال در سیناپس های نورونی بخش های مختلف مغز مانند مخچه، هیپوکمپ، عقدههای قاعده ای، آمیگدال و قشر پیش پیشانی ظاهر می شوند. در فرد اوتیستیک، عدم تعادل دینامیکی بین گونه های فعال اکسیژن (ROS) و گونه های فعال نیتروژن (RNS) دفاع آنتی اکسیدانی را کاهش میدهد. این می تواند از دلایل اختلالات سیناپسی در نورون ها در قسمت های مختلف مغز باشد. بدن به استرس اکسیداتیو با سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی خود پاسخ می دهد؛ اما کاهش ظرفیت دفاعی و یا اختلال در فرآیندهای فیزیولوژیکی ممکن است به پاسخهای دفاعی نامناسبی منجر شود. تحقیقات اخیر نشان دادهاند که تجویز ترکیبات طبیعی آنتی اکسیدان مانند کاروتنوئیدها، ویتامین C، فلاونوئیدها، فنل ها و سلنیوم میتواند مجوب افزایش تعادل آنتی اکسیدانی و بهبود رفتارهای خاص درASD شود. نتیجه گیری: با توجه به نقش به سزای استرس اکسیداتیو در آسیب های بافتی و پاتوفیزیولوژی ASD، استفاده از ترکیبات آنتیاکسیدانی میتواند یک رویکرد مفید برای بهبود شکلپذیری سیناپسی در مناطق مختلف مغز و بهبود علائم ASD باشد.
|
پژوهشگران
|
مریم فقیه (نفر اول)، اکبر حاجی زاده مقدم (نفر دوم)، صدیقه خانجانی جلودار (نفر سوم)، احسان نظیفی (نفر چهارم)، فرشاد صحبت زاده لنبر (نفر پنجم)
|