عنوان
|
بهبود پایداری اکسیداسیون روغن کانولا با استفاده از عصاره میوه گیاه زنیان بهعنوان یک
آنتیاکسیدان طبیعی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده
|
کلیدواژهها
|
زنیان، عصاره، فعالیت آنتیاکسیدانی، روغن کانولا
|
چکیده
|
پذیرش مصرف آنتیاکسیدانهای سنتزی به علت اثرات زیانآور آنها بر سلامتی انسان، رو به کاهش است. در نتیجه، علاقه زیادی جهت یافتن
آنتیاکسیدانهای طبیعی موثر وجود دارد. زنیان گیاه دارویی ارزشمند است که در طب سنتی ایران بهطور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد. در تحقیق حاضر به
ارزیابی خاصیت آنتیاکسیدانی عصاره آبی و الکلی (اتانولی و متانولی) میوه گیاه زنیان در روغن کانولا پرداخته شده است. به جهت بررسی فعالیت آنتیاکسیدانی
و سامانه بتاکاروتن/ لینولئیک اسید استفاده شد. همچنین، رفتارآنتیاکسیدانی عصاره گیاه DPPH عصارهها، از دو آزمون بررسی میزان مهارکنندگی رادیکال آزاد
زنیان در روغن کانولا، با اندازهگیری اعداد پراکسید و تیوباربیتوریک اسید مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمون بیرنگ شدن بتاکاروتن، بیشترین بازدارندگی در
و بیرنگ شدن DPPH◦ 76 %) قرار داشت. سپس در سامانه ± 0/ %96 ) نشان داد و سپس عصاره اتانولی ( 0 ± 0/09) BHT غلظت 2 میلیگرم بر میلیلیتر را
600 قرار گرفت. در آزمون گرمخانهگذاری، عصارهها ppm و بعد عصاره اتانولی در سطح غلظتی 400 و BHT بتاکاروتن، ابتدا قدرت فعالیت آنتیاکسیدانی
600 ppm توانایی جلوگیری از تولید محصولات اولیه و ثانویه اکسیداسیون، در روغن کانولا را داشتند. همچنین نتایج آماری نشان داد که عصاره اتانولی در غلظت
ولی عصاره آبی و متانولی فعالیت آنتیاکسیدانی (p>0/ نداشته ( 05 BHT 200 ppm در مقایسه با غلظت TBARS تفاوت معناداری در عدد پراکسید و
با توجه به نتایج بهدست آمده، میتوان از گیاه زنیان بهعنوان آنتیاکسیدان طبیعی در مواد غذایی بهویژه روغنهای خوراکی استفاده .(p<0/ پایینتری داشتند ( 05
کرد.
|
پژوهشگران
|
فهیمه توریان (نفر اول)، مریم عزیزخانی (نفر دوم)
|