|
Abstract
|
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهاني، 350 ميليون نفر در كل دنيا درگير بيماري افسردگي مي باشند (Organization, 2017).. اين بيماران از مشكلاتي نظير اضطراب، عدم تمركز، اختلال در خواب و اشتها رنج مي برند.افسردگي و اضطراب بيش از 10% از شيوع اختلالات رواني را در طول عمر انسان بخود اختصاص مي دهد(Whiteford et al, 2013).. علل پاتوفيزيولوژيك افسردگي بسيار پيچيده مي باشد. اما اخيرا اختلال در سيستم نوروترانسميترهاي مونوآميني مغز نظير نورآدرنالين، دوپامين و سروتونين را علل اصلي بروز افسردگي مي دانند (Guan and Liu, 2016).. هزينه بالاي درمان، عوارض جانبي داروهاي ضدافسردگي، رنج فراوان و شيوع بالاي خودكشي در اين بيماران از مشكلات اصلي اين بيماري است. بنابراين نياز به درمان هاي موثرتر و با عوارض جانبي و هزينه كمتر همچنان باقي است ((Whiteford et al, 2013). استفاده از گياهان دارويي يكي از درمان هاي جايگزين رايج مي باشد كه از ديرباز توسط بيماران و پزشكان مورد توجه بوده است. علاوه بر اينكه در بسياري از موارد يك گياه دارويي بدليل اثربخشي يكي از اجزاي سازنده خود مورد توجه قرار مي گيرد مانند آسپرين،اما در برخي موارد متخصصين علم طب سنتي معتقدند كه اجزاي موثر يك گياه دارويي در كنار يكديگر مي توانند با هم افزايي اثرات درماني خود منجر به ايجاد اثرات درماني يا سينرژيسم قويتر شوند(Williamson, 2001). علاوه بر اثرات سينرژيسم، تركيبات درماني مختلف موجود در يك گياه ممكن است داراي اثرات درماني متفاوتي باشند، بنابراين اين گياه داراي اثرات چندگانه است و مي تواند در درمان بيماريهاي متفاوت موثر باشد(Williamson, 2001).از طرف ديگر ممكن است برخي از گياهان و يا برخي از اجزاي موجود در يك گياه دارويي داراي اثرات درماني مشخصي نباشند، اما مي توانند سبب تعديل جذب، توزيع، متابوليسم و دفع اجزاي بيواكتيو تعديل شوند و همچنين از عوارض جانبي آنها بكاهند(Williamson et al, 2001). بنابراين تجويز همزمان داروهاي گياهي ضمن اعمال اثرات سينرژيسم، مي توانند با حداقل عوارض جانبي بر جنبه هاي مختلف پاتوژنز يك بيماري تاثير گذاشته و منجر به بهبودي قويتر و سريعتر روند بيماري شود.
|