مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه مقایسه ای بافت شناسی و هیستوشیمی معده غده ای و معده عضلانی در فنچ گورخری (Taeniopygia guttata) و سهره خاکی (Rhodospiza obsoleta)
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه‌یافته
کلیدواژه‌ها	پیش معده، سنگدان، فنچ گورخری، سهره خاکی، بافت شناسی.
چکیده	مقدمه و هدف: فنچ ها در زمره معروفترین پرندگانی که در قفس نگهداری می شوند، به شمار می آیند. این پرندگان در ارتباط نزدیک با انسان و سایر حیوانات خانگی قرار داشته و لازم است که در ارتباط با بیماری های مشترک مورد توجه بیشتری قرار بگیرند. همچنین از فنچ ها به عنوان مدل آزمایشگاهی در برخی از تحقیقات استفاده می شود. در این ارتباط، شناخت ساختار بافتی اعضای مختلف بدن آنها حائز اهمیت است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ساختار بافت شناسی و هیستوشیمیایی پیش معده و سنگدان در فنچ گورخری و سهره خاکی انجام شد. مواد و روش کار: بافت شناسی و هیستوشیمی پیش معده و سنگدان در فنچ گورخری و سهره خاکی با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین و رنگ آمیزی اختصاصی شامل یعنی تری کروم ماسون، پریودیک اسید شیف (پاس) و آلسین بلو بررسی شد. تعداد 5 قطعه پرنده بالغ از هر یک تهیه گردید. از هر کدام از پرندگان نمونه برداری به عمل آمد و نمونه ها در محلول فرمالین 10 درصد بافری قرارگرفت. پس از طی مراحل معمول آماده سازی بافت ها، آنها با پارافین قالب گیری شدند. برش های بافتی رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری مطالعه شدند. نتایج: نتایج نشان داد که ساختار کلی بافت شناسی پیش معده و سنگدان در پرندگان مورد مطالعه مشابه بود. دیواره این قسمت ها متشکل از چهار لایه بود: مخاط، زیرمخاط، عضلانی و سروز. در هر دو قسمت معده، لایه مخاطی توسط سلول های استوانه ای ساده پوشیده شده بود و در آن چین های متعدد و غدد لوله ای ساده مشاهده شد. در سنگدان سهره خاکی سلول های پوشاننده راس چین های مخاطی از نوع مکعبی تا استوانه ای کوتاه بود. در هر دو قسمت معده، پارین شامل بافت همبند سست بود. در پیش معده در زیر غدد سطحی، غدد عمقی (لوله ای آلوئولی) پیش معده مشاهده شد. غدد عمقی پیش معده بخش قابل توجهی از ضخامت دیواره پیش معده را تشکیل می داد. لایه زیرمخاط در دیواره پیش معده بسیار نازک بود، در حالیکه در سنگدان از پارین قابل تفکیک نبود که به دلیل فقدان ماهیچه مخاطی بود. لایه عضلانی در پیش معده از لایه های طولی داخلی، حلقوی میانی و طولی خارجی تشکیل شده بود. در سنگدان هر دو پرنده لایه ماهیچه ای بسیار ضخیم بود که از دسته های موازی رشته های عضلانی صاف تشکیل شده بود. لایه سروز از بافت همبندی سست تشکیل شده بود. در هر دو پرنده مورد مطالعه، یافته های هیستوشیمیایی
پژوهشگران	رضا صیرفی (نفر اول)