|
عنوان
|
بکارگیری سیکل تبرید جذبی آب و آمونیاک به منظور تأمین پیش سرمایش در ساختارهای یکپارچه
|
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه‌یافته
|
|
کلیدواژه‌ها
|
انتگراسیون حرارتی، سیکل تبرید جذبی، مایع سازی هیدروژن، آب-آمونیاک، آنالیز اگزرژی
|
|
چکیده
|
چرخه های سرمازای جذبی آب- آمونیاک به طور وسیعی در سامانه های تجاری و صنعتی که دمای تبخیرکنندۀ آن ها نزدیک دمای انجماد آب یا زیر صفر درجه سلسیوس می شود، مورد استفاده قرار می گیرند. ترکیب آب و آمونیاک برخی از خواص مهمی را که بایستی محلول مورد استفاده در سامانه های سرمایش جذبی داشته باشد، دارا می باشد. رایج ترین ترکیب جاذب- سرماساز که در چرخه های سرمایش جذبی به طور وسیع کاربرد دارند، ترکیب آب- آمونیاک است. آب به عنوان جاذب، تمایل زیادی به ترکیب با بخار آمونیاک دارد و هر دو در محدودۀ وسیعی از شرایط کاری متقابلاً در یکدیگر قابل حل هستند. هر دو سیال پایدار بوده و به استثنای مس و آلیاژهای آن با بیشتر موادی که در سامانه های سرمایش به کار می روند سازگاری دارند. در این پژوهش امکان استفاده از سامانه های سرمایش جذبی به عنوان جایگزینی برای سامانه های تبرید تراکمی در ساختارهای یکپارچه فرآیندی با هدف کاهش انرژی مورد نیاز بررسی می گردد. تا از یک سو، مصرف بالای انرژی در این واحدها به دلیل حذف بخشی از سامانه های سرمایش تراکمی کاهش یابد و از سوی دیگر، امکان استفاده از انرژی های اتلافیِ واحد به واسطۀ به کارگیری سامانه های سرمایش جذبی وجود داشته باشد.
|
|
پژوهشگران
|
بهرام قربانی (نفر اول)، مهدی مهرپویا (نفر دوم)، مجید اسدنیا (نفر سوم)، مالک شریعتی نیاسر (نفر چهارم)
|